بررسی الگوی مکانی و رقابت درون گونه‏ای بلندمازو (quercus castaneifolia c.a.mey.) با استفاده از تابع k رایپلی (مطالعة موردی: پارسل شاهد جنگل نکاـ ظالمرود، ساری)

یکی از جنبه های آشکار ساختار یک تودۀ جنگلی الگوی مکانی درختان است. رقابت از عوامل تأثیرگذار بر ساختار جنگل است. شناخت رقابت در جنگل به ویژه هنگامی اهمیت دارد که هدف از مدیریتِ جنگل تقلید از پویایی اکوسیستم های طبیعی باشد. به این منظور، یک پارسل مدیریت نشده به مساحت 26 هکتار در منطقۀ نکا انتخاب و کلیۀ درختان بلندمازو با قطر برابرسینه بیشتر از 5/7 سانتی متر مورد اندازه گیری قطر قرار گرفته و مختصات دکارتی آن ها تعیین شد. سپس درختان اندازه گیری شده براساس قطر برابرسینه به چهار کلاسۀ کم قطر، میان قطر، قطور، و خیلی قطور تقسیم شدند. به منظور بررسی الگوی مکانی درختان بلندمازو در کل منطقه و در هر کلاسة قطری از تابع تک متغیره k رایپلی و برای بررسی رقابت درون گونه ای از تابع دومتغیرۀ k رایپلی استفاده شد. نتایج نشان داد که الگوی مکانی درختان به دلیل سنگین بودن بذر بلندمازو و فراوانی زیاد درختان جوان در فواصل کوتاه خوشه ای و با بزرگ شدن مقیاس بررسی تصادفی می شود. نتایج بررسی تأثیرات متقابل بین کلاسه های مختلف قطری درختان بلندمازو نشان داد که تأثیرات رقابتی مثبت و منفی متفاوتی در کلاسه های مختلف قطری به هم دارند که در فواصل متفاوتی با توجه به ابعاد درختان اتفاق می افتد که متأثر از نورپسندی، محدودیت پراکنش بذر، و رقابت درون گونه ای این گونه است. با توجه به اینکه پراکنش بلند مازوها از الگوی تصادفی تبعیت کرده، بنابراین دخالت های جنگل شناسی باید علاوه بر ملاحظۀ سایر عوامل مؤثر در نشانه گذاری، به گونه‏ای باشد که برداشت فقط به صورت پایه‏ای و تصادفی انجام شود و توده به سمت الگوی تصادفی سوق داده شود.